Hoşgörü

Empati yapmakta zorlanıyoruz. Kendimize yapılmasını istemediğimiz şeyleri başkalarına yapabiliyoruz. Tanımadan yargılamalarda bulunuyoruz. Dedikoduyu seviyoruz. Kıskançlık yapıyoruz. Bütün bunlarla da kendimizi mutsuz ediyoruz.



Okumuyoruz, araştırmıyoruz. Her şeyi olduğu gibi alıp kabul ediyoruz. Yüksek sesle konuşuyoruz. Tartışma usullerinden uzağız. Bağırmayı haklılık zannediyoruz. İnsanlar hakkında çok çabuk hüküm veriyoruz. Sevgi dilinden, hoşgörüden uzak yaşıyoruz. Benciliz, paylaşmayı hayatımıza çok fazla sokmuyoruz.
Hatasız dost arıyoruz, kendi öz eleştirimizi yapıp, hatalarımızla yüzleşmiyoruz. Özür dilemeyi acizlik sanıyoruz.
Yalan konuşmaya bayılıyoruz.
Randevularımıza zamanında gitmiyoruz,
Gönül almaya çalışmıyoruz,
Alkış ve övgüden çok eleştiriye yer veriyoruz,
Takdir duygularımız yetersiz
Hayatı daha güzel kılmak elimizde. Biz bundan uzaklaşıyoruz. Kendimize zarar veriyoruz.